|
W świecie, gdzie z każdego boru szczerzą się kły Chaosu, a zdrada kryje się w cieniu, wiara nie może być cichym szeptem.
Musi być rykiem. Oto Litania Nienawiści - modlitwa Sigmarytów, która hartuje dusze lepiej niźli kowal stal.
Czasem, gdy przeszukuję stare woluminy, trafiam na coś, co przykuwa mnie do fotela nie siłą opisów, ale surową, brutalną prawdą. Nie chodzi o traktaty taktyczne czy kroniki bitew. Chodzi o modlitwę. Znalazłem ją, zapisaną nierównym pismem na marginesie jakiegoś raportu łowcy czarownic. To nie była elegancka litania z Altdorfu. To był wojenny okrzyk, wykuwany w ogniu bitew i chłodzie zdrady. Litania Nienawiści. To nie jest modlitwa o deszcz czy urodzaj. To modlitwa o przetrwanie. W świecie gdzie każdy dzień może być ostatnim, a wróg czai się za każdym drzewem i w każdym sercu, próżne błagania na nic się zdadzą. Potrzebna jest żelazna wola. I żelazna nienawiść. Nienawiść nie jest tu brakiem cnót. Jest narzędziem. Tarczą przeciwko zwątpieniu. Młotem, którym rozbija się czaszki wrogów. Ogniem, który oczyszcza świat ze skażenia. Sigmaryci nie nienawidzą dla samej nienawiści. Nienawidzą celowo. Ich nienawiść jest skierowana, zhierarchizowana i uporządkowana, jak regiment na paradzie. Przeczytajcie. Usłyszcie w myślach ten chóralny ryk, stukot młotów o tarcze i głos Prezbitera-wojownika, zdolny zagłuszyć wrzawę bitwy. |
In the dark world of dangerous adventures where Chaos bares its fangs from every forest and treachery lurks in the shadows,
faith cannot be a whisper. It must be a roar. This is the Litany of Hatred - the Sigmarite prayer
that forges souls better than any smith forges steel.
Sometimes, while browsing through old tomes, I stumble upon something that pins me to my seat - not by the power of descriptions, but by its raw, brutal truth. It is not tactical treatises nor chronicles of battles. It is a prayer. I found it, scribbled in uneven letters on the margin of some witch hunter’s report. This was no elegant litany from Altdorf. This was a war cry, forged in the fire of battle and the chill of betrayal. The Litany of Hatred. This is no prayer for rain or harvest. It is a prayer for survival. In the world where each day may be the last and an enemy lurks behind every tree and in every heart, sweet pleas are of no use. What is needed is an iron will. And iron hatred. Hatred, however, is not a lack of virtue. Hatred is a tool. A shield against doubt. A warhammer with which to shatter the skulls of mortal enemies. The fire of a burning pyre that cleanses the world of taint and corruption. Sigmarites do not hate for the sake of hatred. They hate with purpose. Their hatred is directed, hierarchical, and orderly, like a regiment on a parade. Read it. Hear in your mind the choral roar, the pounding of hammers on shields and the priest’s voice drowning out the clamour of battle. |
Litania Nienawiści(Zaczyna się uderzeniem młota bojowego o stal albo gromkim trzaskiem mieczy uderzających o tarcze) Prezbiter: Święty Mocarzu! Ojcze i Założycielu! Wierni: Wysłuchajże naszych głosów! Prezbiter: Sigmarze, któryś czaszkę Mrocznego Boga w proch obrócił! Wierni: Racz nam dać siły Twego ramienia! Prezbiter: Sigmarze, któryś plemiona człowiecze w jedno złączył! Wierni: Racz nam dać jedność Twego ludu! Prezbiter: Sigmarze, co sądzisz sprawiedliwie i gniewnym okiem patrzysz na bluźnierców! Wierni: Niechaj zapłacą za zbrodnie swe! Ave! Ave! Ave! Prezbiter: Czy wyrzekniecie się słabości? Wierni: WYRZEKAMY SIĘ! Prezbiter: Czy wyrzekniecie się zwątpienia? Wierni: WYRZEKAMY SIĘ! Prezbiter: Czy wyrzekniecie się litości dla nieprzyjaciela? Wierni: NIGDYŻ JEJ NIE ZNALIŚMY! Prezbiter: Wyrzeczcie się Zdrajcy, co szeptem wątpić każe w Wolę Imperium! Wierni: ŚMIERĆ ZDRAJCY! AVE SIGMAR! Prezbiter: Wyrzeczcie się Zielonoskórych i półkrwi orków, plugawych ćwoków, co ziemie Przodków pustoszą! Wierni: ŚMIERĆ ĆWOKOM ZIELONYM! AVE SIGMAR! Prezbiter: Wyrzeczcie się Elfów Mrocznych, rozbójników morskich i pożeraczy dusz! Wierni: ŚMIERĆ ROZBÓJNIKOM! AVE SIGMAR! Prezbiter: Wyrzeczcie się Elfów Wysokiego Rodu, co w pysze zdradliwej przyjaźń udają, jeno zwątpienie sieją! Wierni: ŚMIERĆ KŁAMLIWYM ELFOM! AVE SIGMAR! Prezbiter: Wyrzeczcie się Elfów Leśnych, co w cieniu borów czczą bożki krwi i zdrady! Wierni: ŚMIERĆ DZIKIM ELFOM! AVE SIGMAR! Prezbiter: Wyrzeczcie się Nieumarłych, przeklętych przez Morra, co z grobów swych powstają! Wierni: ŚMIERĆ WYRODKOM MORRA! AVE SIGMAR! Prezbiter: Wyrzeczcie się czcicieli Starych Bogów, demonów leśnych i krwawych bożków! Wierni: ŚMIERĆ POGAŃSKIM CZARTOM! AVE SIGMAR! Prezbiter: Wyrzeczcie się Mrocznych Bogów i ich przeklętego nasienia, Chaosu, co świat kala! Wierni: ŚMIERĆ SŁUGOM CHAOSU! ŚMIERĆ! ŚMIERĆ! ŚMIERĆ! AVE! AVE! AVE! Prezbiter: Niechaj nienawiść płaszczem waszym będzie! Wierni: Obroni nas od bluźnierstw ich! Prezbiter: Niechaj nienawiść młotem waszym będzie! Wierni: Czaszki i zbroje ich w proch obróci! Prezbiter: Niechaj nienawiść ogniem waszym będzie! Wierni: Spopieli ciała ich i dzieła ich! Prezbiter: Niech krew ich rowami spływa! Wierni: A proch ich niechaj wiatr poniesie! Prezbiter: Niechaj grozy ich nie uznajemy! Wierni: Jeno ŚMIERĆ ich uznajemy! Prezbiter: A pamiętacie-li Dawnych Sprzymierzeńców? Wierni: PAMIĘTAMY KRASNOLUDY! Prezbiter: Trwaćże będziecie w sojuszu z nimi? Wierni: TRWAĆ BĘDZIEMY! KRWIĄ I STALĄ! Prezbiter: Dźwigniecie-li z nimi młot i topór na wrogów Imperium? Wierni: DŹWIGNIEMY! ZA BRACI Z KARAZ ANKOR! AVE SIGMAR! Prezbiter: Za Imperium! Wierni: ZA SIGMARA! Prezbiter: Za wolność rodu ludzkiego! Wierni: ZA ZWYCIĘSTWO! Prezbiter: Zwycięstwo albo Zagłada! Wierni: NIE MA POŚRÓD NAS LITOŚCI! (Kończy się odmawianie Litanii Nienawiści: bojowy młot po raz ostatni uderza o stal. Na chwilę nad zgromadzonymi zapada cisza, a potem prezbiter i wierni wznoszą głośny krzyk.) Wszyscy: ZA SIGMARA! AVE! AVE! AVE! |
Litany of Hatred(It begins with a hammer striking steel or the loud clash of swords on shields) Warrior-Priest: Holy Champion! Father and Founder! Crowd: Hear our voices! Warrior-Priest: Sigmar, who shattered the skull of the Dark God! Crowd: Grant us the strength of Your arm! Warrior-Priest: Sigmar, who united the tribes of Man! Crowd: Grant us the unity of Your people! Warrior-Priest: Sigmar, who judges justly and casts His wrathful eye on blasphemers! Crowd: Let them pay for their crimes! Ave! Ave! Ave! Warrior-Priest: Do you renounce weakness? Crowd: WE RENOUNCE IT! Warrior-Priest: Do you renounce doubt? Crowd: WE RENOUNCE IT! Warrior-Priest: Do you renounce mercy for the foe? Crowd: WE NEVER KNEW IT! Warrior-Priest: Renounce the Traitor, who whispers against the Will of the Empire! Crowd: DEATH TO THE TRAITOR! AVE SIGMAR! Warrior-Priest: Renounce the Greenskins and half-orc mongrels, vile dullards who lay waste to the Ancestors’ lands! Crowd: DEATH TO THE GREENSKIN FILTH! AVE SIGMAR! Warrior-Priest: Renounce the Dark Elves, sea-raiders and devourers of souls! Crowd: DEATH TO THE RAIDERS! AVE SIGMAR! Warrior-Priest: Renounce the High Elves, who in pride feign friendship but sow only doubt! Crowd: DEATH TO THE LYING ELVES! AVE SIGMAR! Warrior-Priest: Renounce the Wood Elves, who in forest shadows worship idols of blood and treachery! Crowd: DEATH TO THE WILD ELVES! AVE SIGMAR! Warrior-Priest: Renounce the Undead, cursed by Morr, who rise from their graves! Crowd: DEATH TO MORR’S OUTCASTS! AVE SIGMAR! Warrior-Priest: Renounce the worshippers of the Old Gods, forest demons and bloody idols! Crowd: DEATH TO THE PAGAN DEMONS! AVE SIGMAR! Warrior-Priest: Renounce the Darker Power and its accursed spawn, Chaos that taints the world! Crowd: DEATH TO THE SERVANTS OF CHAOS! DEATH! DEATH! DEATH! AVE! AVE! AVE! Warrior-Priest: Let hatred be your cloak! Crowd: It shall guard us from their blasphemies! Warrior-Priest: Let hatred be your hammer! Crowd: It shall crush their skulls and their armour! Warrior-Priest: Let hatred be your fire! Crowd: It shall burn their bodies and their works! Warrior-Priest: Let their blood run in ditches! Crowd: And let the wind scatter their ashes! Warrior-Priest: Let us not acknowledge their terrors! Crowd: ONLY DEATH DO WE ACKNOWLEDGE! Warrior-Priest: Do you remember the Ancient Allies? Crowd: WE REMEMBER THE DWARFS! Warrior-Priest: Will you keep faith with them? Crowd: WE SHALL KEEP FAITH! WITH BLOOD AND STEEL! Warrior-Priest: Will you raise hammer and axe with them against the enemies of the Empire? Crowd: WE SHALL RAISE THEM! FOR OUR BROTHERS OF KARAZ ANKOR! AVE SIGMAR! Warrior-Priest: For the Empire! Crowd: FOR SIGMAR! Warrior-Priest: For the freedom of Mankind! Crowd: FOR VICTORY! Warrior-Priest: Victory or Doom! Crowd: THERE IS NO MERCY AMONG US! (The prayer ends: the hammer strikes steel one last time. Silence falls, and then a roar rises from all assembled.) ALL: FOR SIGMAR! AVE! AVE! AVE! |
|
I zapada cisza. Ta modlitwa to nie błaganie. To manifest przetrwania. To psychologiczna broń, która zamienia strach w gniew, a zwątpienie w żelazną determinację. Każe nazwać po imieniu każde zło, każdy rodzaj zagrożenia, by się go nie bać, by go nienawidzić. By wiedzieć, że jest inny.
A potem, w samym sercu tej nienawiści, przychodzi moment na pamięć. Pamięć o sojuszu z Krasnoludami. To pokazuje, że Imperium nie jest ślepym monolitem. Wie, kim są jego nieliczni, prawdziwi przyjaciele. To nie jest nienawiść wszystkiego, co obce. To nienawiść wszystkiego, co zagraża. To kolosalna różnica. Można patrzeć na Warheim FS jak na grimdarkową historię o niekończącej się wojnie. Ale w tekstach takich jak ta widać jego drugie dno: opowieść o ludzkości, która, mimo wszystko, trwa. Nie przez pokojowe współistnienie, ale przez żelazną wolę, niezłomne sojusze i gotowość do niesienia młota tam, gdzie panuje ciemność. I może, w naszym własnym, mniej mrocznym świecie, jest w tym jakaś lekcja. Nie o samej nienawiści, ale o sile wspólnoty kującej się w obliczu przeciwności. O wartości sojuszy opartych na honorze, a nie wygodzie. I o tym, że czasem, by obronić to, co dobre, trzeba unieść młot - i odpowiedzieć jednym, gromkim głosem: Za bliskich. Za dom. Za przyszłość. |
And silence falls. This prayer is no supplication. It is a manifesto of survival. A psychological weapon that turns fear into wrath, and doubt into iron resolve. It compels one to name every evil, every kind of threat, not to fear it, but to hate it. To know that it is other.
And then, in the very heart of this hatred, comes a moment of remembrance. The remembrance of the alliance with the Dwarfs. It is brilliant. It shows that the Empire is not a blind monolith. It knows who its few, true friends are. This is not hatred of all that is foreign. It is hatred of all that threatens. That is a colossal difference. One may look upon Warheim FS as a grimdark tale of unending war. Yet in texts such as this, a deeper layer emerges: the tale of mankind that, despite all, endures. Not through peaceful coexistence, but through iron will, steadfast alliances, and the readiness to bring the hammer where darkness reigns. And perhaps, in our own, far less grim world, there lies a lesson. Not of hatred itself, but of the strength of community forged in adversity. Of the value of alliances founded on honour rather than convenience. And of the truth that sometimes, to defend what is good, one must raise the hammer - and answer with a single, thunderous voice: For your kin. For your home. For the future. |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz